Hiszpanka, znana również jako pandemia grypy hiszpańskiej, była jedną z najbardziej śmiercionośnych pandemii w historii ludzkości. Trwała od wiosny 1918 roku do lata 1919 roku, choć niektóre źródła podają, że jej skutki były odczuwalne aż do 1920 roku. W ciągu tego okresu wirus grypy H1N1 zainfekował około jednej trzeciej światowej populacji i spowodował śmierć od 50 do 100 milionów ludzi. Pandemia ta miała trzy główne fale: pierwsza pojawiła się na wiosnę 1918 roku, druga – najbardziej śmiertelna – jesienią tego samego roku, a trzecia na początku 1919 roku. Hiszpanka miała ogromny wpływ na społeczeństwa na całym świecie, zarówno pod względem zdrowotnym, jak i ekonomicznym oraz społecznym.
Pandemia hiszpanki: Jak długo trwała i jakie miała skutki?
Pandemia hiszpanki trwała od wiosny 1918 roku do lata 1919 roku. Była to jedna z najgroźniejszych pandemii grypy w historii, powodując śmierć szacowaną na 50-100 milionów ludzi na całym świecie. Skutki pandemii były katastrofalne: znaczne straty ludzkie, przeciążenie systemów opieki zdrowotnej, destabilizacja gospodarek oraz długotrwałe konsekwencje społeczne i psychologiczne. Wiele społeczności doświadczyło również niedoborów żywności i podstawowych usług z powodu wysokiej liczby zachorowań i zgonów.
Czas trwania hiszpanki: Analiza przebiegu pandemii w latach 1918-1919
Pandemia grypy hiszpanki trwała od wiosny 1918 roku do lata 1919 roku. Pierwsze przypadki odnotowano w Stanach Zjednoczonych, a następnie wirus szybko rozprzestrzenił się na całym świecie. Pandemia miała trzy główne fale: pierwsza wiosną 1918 roku, druga jesienią 1918 roku i trzecia zimą 1918-1919 roku. Najbardziej śmiertelna była druga fala, która charakteryzowała się wysoką zaraźliwością i dużą liczbą zgonów. Szacuje się, że hiszpanka zainfekowała około jednej trzeciej światowej populacji i spowodowała śmierć od 50 do 100 milionów ludzi.
Od pierwszego przypadku do końca pandemii: Chronologia hiszpanki
1918, marzec – Pierwsze przypadki grypy hiszpanki odnotowane w Stanach Zjednoczonych, w obozie wojskowym Fort Riley w Kansas.
1918, kwiecień – Choroba rozprzestrzenia się na Europę, głównie przez ruchy wojskowe związane z I wojną światową.
1918, maj – Hiszpania zgłasza liczne przypadki grypy; stąd nazwa „hiszpanka”.
1918, czerwiec-lipiec – Pierwsza fala pandemii osiąga szczyt. Objawy są stosunkowo łagodne.
1918, sierpień – Druga fala pandemii rozpoczyna się w kilku miejscach jednocześnie: Francja, Sierra Leone i USA (Boston).
1918, wrzesień-listopad – Druga fala osiąga szczyt. Jest znacznie bardziej śmiertelna niż pierwsza. Wysoka liczba zgonów na całym świecie.
1918, grudzień – Trzecia fala zaczyna się pojawiać w niektórych regionach.
1919, styczeń-marzec – Trzecia fala pandemii. Mniej śmiertelna niż druga, ale bardziej niż pierwsza.
1919, kwiecień-czerwiec – Pandemia zaczyna wygasać. Liczba nowych przypadków i zgonów spada.
1920 – Ostatnie przypadki hiszpanki odnotowane na świecie. Pandemia oficjalnie uznana za zakończoną.
Hiszpanka, znana również jako pandemia grypy z 1918 roku, trwała od wiosny 1918 do lata 1919 roku. W ciągu tego okresu świat doświadczył trzech fal zachorowań, z których każda miała różne poziomy intensywności i śmiertelności. Pierwsza fala pojawiła się na wiosnę 1918 roku i była stosunkowo łagodna. Druga fala, która rozpoczęła się jesienią tego samego roku, była najbardziej śmiercionośna i spowodowała największą liczbę zgonów. Trzecia fala miała miejsce na początku 1919 roku i była mniej intensywna niż druga, ale nadal powodowała znaczące straty w ludziach. Ostatecznie pandemia zakończyła się latem 1919 roku, pozostawiając po sobie ogromne straty demograficzne i społeczne na całym świecie.
0 komentarzy
