Poznaj interesujące fakty na temat języka migowego. Sprawdź to, zanim rozpoczniesz naukę.

Myśląc o językach używanych na co dzień na całym świecie, wielu z nas do głowy przyjdzie m.in. angielski czy francuski. Coraz popularniejsze stają się też języki używane poza granicami Europy, ale stosunkowo niewiele osób weźmie pod uwagę język migowy. Liczba szkół oferujących kurs języka migowego jest znacznie mniejsza niż w przypadku innych języków, a przecież ten sposób komunikacji wykorzystują miliony ludzi na Ziemi. Decydując się na rozpoczęcie przygody z nauką migania, warto najpierw poznać kilka ciekawych faktów dotyczących języka migowego. Z pewnością uprzyjemni to poznawanie reguł i kolejnych znaków alfabetu.

Kto wymyślił język migowy?

Język migowy, podobnie, jak każdy inny sposób komunikacji, stale ewoluuje. Według badaczy pierwsze zmianki na jego temat pochodzą już z czasów platońskich, a zatem z V/IV wieku p.n.e. Wielki grecki uczony wspomina w swoich pismach o takiej formie komunikacji z osobami głuchoniemymi. Około XII stulecia język migowy zaczęli wykorzystywać członkowie zakonu cystersów, którzy w ten sposób porozumiewali się po złożeniu tzw. ślubów milczenia.

Wyjątkowo ważną rolę w powstawaniu i rozwoju języka migowego odegrał hiszpański ród de Velasco. Cierpiący na upośledzenie słuchu i mowy potomkowie zaczęli bowiem stopniowo ujednolicać alfabet migowy, aby porozumiewać się ze sobą nawzajem i innymi.

Najbardziej znana dziś forma zapisu języka migowego została opracowana przez amerykańską tancerkę, Valerie Sutton. 

Język migowy – gdzie powstał?

Pierwszy usystematyzowany zapis języka i alfabetu migowego powstał w 1825 roku, zyskując nazwę Systemu Bébiana. Do najbardziej powszechnych należy, pochodzący z 1974 roku, SignWriting. Trudno znaleźć jednoznaczną odpowiedź na pytanie o to, gdzie powstał język migowy i alfabet. W różnych częściach świata na przestrzeni dziejów rozwijały się jego odmiany i dialekty, funkcjonując podobnie jak języki narodowe w poszczególnych krajach.

Język migowy w różnych krajach

Choć może się to wydawać nieprawdopodobne, nie istnieje jeden wspólny język migowy. Na świecie funkcjonuje obecnie kilkaset jego odmian, a wciąż tworzone są kolejne. Co więcej, poszczególne języki migowe nie zawsze obowiązują tylko w danym państwie. Ich zasięg i tempo rozprzestrzeniania się są tak duże, że często trudno przypisać konkretny sposób migania do kraju.

Na potrzeby kontaktów międzynarodowych stworzono tzw. język gestuno, który jest dziś wykorzystywany m.in. podczas ogólnoświatowych konferencji czy kongresów. Mimo to nie należy on do najpopularniejszych odmian języka migowego na świecie.

Podczas szkoleń z języka migowego można poznać nie tylko zasady migania, ale również słownictwo z wybranych obszarów. Dzięki temu język migowy zyskuje na popularności również wśród osób słyszących, co sprzyja nawiązywaniu kontaktów prywatnych i biznesowych.

Co to jest polski język migowy?

Choć trudno w to uwierzyć, stosowanie języka migowego było konsekwentnie ograniczane w szkołach od lat 80. XIX aż do połowy XX wieku. W pochodzących z tamtego okresu zapiskach można znaleźć informacje m.in. o wiązaniu rąk głuchoniemych uczniów, którzy w ten sposób tracili możliwość nawiązywania kontaktu z innymi.

Pierwszym krajem, który powszechnie uznał język migowy była Szwecja. Stało się to dopiero w 1981 roku. Od tego momentu alfabet migowy i cały język stał się usankcjonowanym, pełnoprawnym sposobem porozumiewania się określonej grupy szwedzkich obywateli.

Narodziny polskiego języka migowego datuje się na 1817 rok. Właśnie wtedy w Warszawie powstał Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych.

Artykuł powstał we współpracy z firmą Zamigam.